JOOST WASSENAAR WITTE BOORDEN CRIMINEEL

Joost Wassenaar en Martin Keegstra zijn Meester Oplichters en Bedriegers. Wie zijn er nog meer slachtoffer van de criminele praktijken van deze heren ?

Martin Keegstra en Joost Wassenaar hebben aandelen verduisterd / gestolen / afgeperst

 

Joost Wassenaar en Martin Keegstra zijn ordinaire dieven, zij hebben bewust aandelen gestolen die Boekhorst Invest BV toebehoorden. Martin Keegstra doe geen rare dingen , geen bedreigingen naar mij toe ik doe geen stap opzij. Daag mij voor de rechter en daar zoeken wij dit uit.

 

Verklaring

Van : Dhr. N.G.J. Pennings
Afgelegd : 23 november 2007
In aanwezigheid van : Mr. J.J. van Deventer en mr. A.G. Moeijes


Ondergetekende, N.G.J. Pennings, verklaart als volgt:

Bij brief van 23 oktober 2007 gericht aan mr. Van Deventer heb ik achtergronden aangegeven bij aandelentransacties Welke Beheer die betrekking hadden op Van Gent/Boekhorst.
Mr. Moeijes heeft aangegeven nadere vragen te hebben, reden voor dit gesprek.

Op 1 januari 2000 ben ik in dienst getreden van Welke als account manager.
Ik was toen net 25.
Welke was opgericht in 1998 door Keegstra en Wellinga.
Tussen hen waren de nodige spanningen merkbaar.

Wellinga was verantwoordelijk voor Business to Consumer, de verkoop van verzekerings en hypotheekproducten aan consumenten.
De omzet van die activiteiten ging gestaag achteruit.

Mijn taak was Business to Business, wij waren een tussenschakel tussen intermediairs en geldverstrekkers.
Die activiteiten hadden een goede groeipotentie, maar veroorzaakten wel een cashflowprobleem omdat de kosten ruimschoots voor de baten uit gingen.

Ik werkte in die tijd zeer nauw met Keegstra samen.
Wij gingen bijna iedere dag samen op pad.
Hij heeft mij duidelijk gemaakt dat Wellinga weg moest.
Toen Wellinga dat jaar op vakantie ging, heeft Keegstra zijn creditcards die via het bedrijf liepen geblokkeerd.
Ze werden pas weer vrijgegeven nader Wellinga iets had getekend i.v.m. de overdracht van zijn aandelen.

Het was mij bekend dat Wellinga zijn aandelen voor fl. 300.000,-- zou verkopen.
Dat geld was er natuurlijk niet.
De naam van Van Gent was mij bekend.
Ik geloof dat hij Keegstra al langer kende, en van Keegstra begreep ik dat hij de ideale aandeelhouder was omdat hij wel geld wilde inbrengen maar zich niet met de bedrijfsvoering wilde bemoeien.

Rond die tijd heeft Keegstra ook tegen mij gezegd dat ik aandelen zou krijgen.
Ik vond dat natuurlijk prima.
Waarom dat uiteindelijk pas in februari 2001 is gebeurd, en waarom niet gelijk in augustus 2000 toen Wellinga zijn aandelen verkocht, weet ik niet.
Ik was daar ook niet zozeer mee bezig, ik kwam net kijken en vond het allang prachtig dat ik aandelen zou krijgen.

Wassenaar is in beeld gekomen met Van Gent.
Hij was de accountant van Van Gent.
In januari 2001 kwamen de stukken van notaris Maruk over de aandelen, in februari is het toen geregeld en kreeg ik 25% van de aandelen.
Ik hoefde daar toen niets voor te betalen.

Waarom ik weet dat de 25% van de aandelen die de vennootschap van Wassenaar kreeg eigenlijk van Van Gent waren en niet van Wassenaar?
Omdat daar geen enkel misverstand over bestond.
Nogmaals, ik ging in die tijd zeer close met Keegstra om en heb ook vele malen met Van Gent gesproken.
Van Gent was de man die voor het geld zorgde, hij was de nieuwe stille aandeelhouder van het bedrijf.
Wassenaar was niet meer dan de accountant van Van Gent die van alles voor hem regelde.

U moet beseffen dat Van Gent een geschenk uit de hemel was.
Het bedrijf stond er echt slecht voor.
Geld om Wellinga uit te kopen was er niet, en als er geen geld in kwam zou het bedrijf het einde van het jaar niet halen.
De omzet van de oude activiteiten ging gestaag achteruit en het zou nog wel even duren voordat de nieuwe activiteiten geld zouden opleveren.
Er zou geen bank zijn te vinden die er geld in zou stoppen.
Van Gent was de redder in nood.
Hij heeft geld in het bedrijf gestopt en ons er toen bovenop geholpen.

Rond februari 2001 was er geen vuiltje aan de lucht.
Weliswaar werd Wassenaar naar voren geschoven als aandeelhouder in plaats van Van Gent, maar dat was omdat Van Gent meer op de achtergrond wilde blijven.
Het was duidelijk dat Wassenaar niet onze partij was, maar Van Gent.
Wassenaar was niet meer en niet minder dan de accountant van Van Gent.
En nadat Van Gent erbij was gekomen, werd Wassenaar, althans Alfa Accountants, ook de accountant van Welke.

U vraagt mij of met Van Gent soortgelijke afspraken zijn gemaakt als met Wiegman.
Nee, daar is nooit over gesproken.
Wiegman lag ook heel anders.
Dat speelde in 2002, ruim anderhalf jaar later.
Van Gent was in problemen geraakt en de bedoeling was dat Wiegman het belang van Van Gent zou overnemen.
Dat klopte natuurlijk niet omdat dat eigenlijk in het faillissement hoorde, maar ons belang lag bij het bedrijf, en bovendien verzekerde Wassenaar dat het met Van Gent zou worden geregeld zodra zijn faillissement voorbij zou zijn.
Wiegman zou ook veel geld in het bedrijf stoppen (fl. 3 miljoen), dus ik vond het prima.
Wiegman was geen redder in nood zoals Van Gent in 2000 was, maar iemand die verdere en snellere groei kon financieren.

De rol van Wassenaar is pas anders geworden toen de Rijnsburgse vestiging van Alfa Accountants sloot.
Toen is er een buro voor Wassenaar geregeld.
Hij heeft toen 12,5 % van de aandelen gekregen omdat hij zei dat hij met Van Gent had afgesproken dat hij de helft van zijn aandeel zou krijgen.